In Erice is Philip Colbert, erfgenaam van de popart, te zien met "Lobsteropolis"

In Erice, een ongekende dialoog tussen verleden en heden, met het kleurrijke en hypermoderne universum van Philip Colbert, uitgeroepen tot erfgenaam van de popart met 'Lobsteropolis', gecureerd door Giordano Bruno Guerri. Het project past in de duizend jaar oude structuur van de stad en transformeert het dorp tot een podium waar de kunst van onze tijd de confrontatie aangaat met de geschiedenis. Monumentale sculpturen van antropomorfe kreeften, installaties van werken die ironie en artistieke citaten combineren, van Rubens tot Warhol, worden tentoongesteld op de plekken waar de Elymische beschaving bloeide, gesticht door de Trojanen die op Sicilië arriveerden na de verwoesting van hun stad door de Achaeërs, Segesta en Erice. De werken worden tentoongesteld op symbolische plekken zoals het Kasteel van Venus, Piazza della Matrice, het Wigner-San Francesco Instituut, de Olof Palme Belvedere van het Blackett San Domenico Instituut en Porta Trapani. In Segesta worden ze tentoongesteld in de Dorische Tempel en langs het pad dat naar het Theater leidt.

Een disruptief effect, een visueel spel dat het publiek uitnodigt om na te denken over de relatie tussen traditie en innovatie, hoge cultuur en popcultuur, herinnering en toekomst. Onder de tentoongestelde werken bevinden zich: 'Lobster Fountain', een levendige sculptuur die speelt met de klassieke iconografie van monumentale fonteinen, 'Head of Medusa', een hedendaagse herinterpretatie van de mythe van de Gorgon, gemaakt van staal, 'Lobster on Skull', waarin symboliek samensmelt met popgraphics, gemaakt van marmer, 'Battle for Lobsteropolis XXIX and XXX', twee schilderijen die de surrealistische gevechten in Colberts fantasierijke universum vertellen, naast 'Lobster Totem' ('Yellow King'), een totemistisch werk dat herinnert aan de heilige vormen van tribale kunst.

Lobsteropolis in Erice is meer dan een tentoonstelling. Het is een symbolische en surrealistische 'bezetting' van de tijd, waarbij de oude stad de visuele taal van het heden verwelkomt en de contrasten versterkt. Het initiatief is het resultaat van nauwe samenwerking tussen lokale instellingen en de culturele realiteit van het gebied. De gemeente Erice heeft, met de steun van burgemeester Daniela Toscano Pecorella, de ontmoeting tussen hedendaagse kunst en historisch erfgoed bevorderd en de waarde erkend van een project dat in staat is een dialoog aan te gaan met de identiteit van de plek.

Het Archeologisch Park van Segesta, onder leiding van Luigi Biondo, bood een context van buitengewone historische en landschappelijke waarde om de artistieke interventie te huisvesten. De Stichting Erice Arte, onder voorzitterschap van Nicola Adragna, droeg bij aan de realisatie van het project met een visie gericht op de culturele valorisatie van het gebied. De bijdrage van de Stichting Ettore Majorana, met medewerking van Lorenzo Zichichi, die het initiatief steunde vanuit zijn inzet voor de integratie van cultuur, wetenschap en kunst, was eveneens cruciaal. De tentoonstelling werd bedacht en samengesteld door Il Cigno Arte in samenwerking met Galerie Mucciaccia en La Colomba di Erice.

Philip Colbert, geboren in Schotland en momenteel woonachtig en werkzaam in Londen, wordt vaak 'Andy Warhols petekind' genoemd. Hij heeft een wereldwijde aanhang opgebouwd met zijn cartooneske alter ego van de kreeft en zijn meesterlijke hyperpop-historische schilderijen. Zijn werk verkent op krachtige wijze de patronen van de hedendaagse digitale cultuur en hun relatie tot een diepere dialoog in de kunstgeschiedenis. Na zijn bachelor in de filosofie aan de Universiteit van St. Andrews heeft Colbert internationale erkenning gekregen in musea en galerieën over de hele wereld vanwege zijn energieke benadering van schilderkunst en poptheorie.

In de stijl van vroege popschilders zoals Richard Hamilton, Roy Lichtenstein en James Rosenquist, combineren Colberts schilderijen thema's uit de hoge kunstwereld van de oude meesters en hedendaagse kunsttheorie met alledaagse symbolen van de massacultuur, verteld vanuit het perspectief van zijn alter ego, de cartoonkreeft. Hij wordt door vooraanstaande figuren uit de kunstwereld zoals Charles Saatchi en Simon de Pury geprezen als een hedendaagse popmeester.